-
1 τείχη
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > τείχη
-
2 αδαμαντινος
-
3 ανακουφιζω
1) поднимать(κάρα βυθῶν Soph.; δέμας τινός Eur.; τινὰ πρὸς τὰ τείχη Plut.)
ἀ. ἑαυτὸν εἰς τέν ἀνάβασιν Xen. — вскакивать на лошадь2) ( о воздухе) держать на поверхности(τὸν ἀσκόν Arst.)
3) pass. (тж. act. ἀ. ἑαυτόν Plut.) чувствовать облегчениеἀνεκουφίσθην δέμας Eur. — мне легче;
ἀκούσας ταῦτα ἀνεκουφίσθη Xen. — услышав это, он воспрянул духом -
4 ανατειχιζω
-
5 ανιστημι
(fut. ἀναστήσω - эп. ἀνστήσω, aor. 1 ἀνέστησα - эп. ἄνστησα) тж. med. с aor. 2, pf. и ppf. act.1) поднимать, помогать или велеть встать(τινὰ χειρός Hom.; ἐξ ἕδρας Soph.; ἐκ τῆς κλίνης Plat.; ἄροτρον ἀνίστησι βώλους Plut.)
ὀρθόν τινα ἀ. Xen. — ставить кого-л. на ноги;ἀ. τινὰ ἔνερθεν ὄντα Soph. — поднимать падшего;ἀκούσας ἀνίστησι αὐτόν Thuc. — выслушав (просящего), он велел ему встать;ἀ. τινὰ ἐπὴ τὸ βῆμα Plut. — приглашать кого-л. на трибуну, давать кому-л. слово;med. — подниматься, вставать (πάντες ἀνέσταν Hom.):ἀναστὰς εἶπε Eur. — поднявшись, он сказал;ἀνίστατο εἰς οἴκημα Plat. — он встал и вошел в помещение;ἀναστῆναι ἐκ τῆς νόσου Her., Plat.; — оправляться от болезни, выздоравливать;ἀναστάντες Thuc. — выздоровевшие2) поднимать от сна, будить(τινά Hom.)
ἀ. τινὰ εἰς ἐκκλησίαν Arph. — будить кого-л. к собранию;med. — просыпаться, вставать (ἐξ εὐνῆς Hom.):κατακοιμηθέντες οὐκέτι ἀνέστησαν Her. — заснув, они больше не вставали3) пробуждать, воскрешать(λόγοισι τὸν θανόντα Aesch.; δεινέν νόσον Soph.)
; med. воскресатьἀνεστηκὼς παρὰ τῶν πλειόνων Arph. — привидение, явившееся с того света4) восстанавливать, отстраивать(τείχη Dem.; θεῶν τιμάς Eur.; Μακεδονίαν εἰς τὸ παλαιὸν ἀξίωμα Plut.)
πρὸς τὸ ἀνασταθῆναι τι τῶν κατεφθαρμένων Polyb. — для восстановления чего-л. из разрушенного5) (тж. med. в aor. 1) воздвигать, возводить, сооружать(στήλην Her.; πόλιν Her., Plut.; πύργον Xen.; τρόπαιον Plat., Plut.)
ἀναστῆσαί τινα χαλκοῦν Plut. — воздвигнуть кому-л. медную статую6) выставлять, собирать (для войны)(στρατόν Thuc.)
τοὺς άναστήσας ἄγεν Hom. — он собрал их и привел;πρόμον ἀ. τινί Hom. — выставить единоборца против кого-л.;ἀναστῆσαί τινα ἐπὴ τήν κατηγορίαν τινός Plut. — выдвинуть кого-л. в качестве чьего-л. обвинителя;ἀναστήσασθαί τινα μάρτυρα Plat. — выставлять кого-л. в качестве своего свидетеля7) выставлять на продажу или на показ(παρθένους Her.)
8) поднимать, призывать, подстрекать(τινά τινι Hom.; ἔθνη Παιονικά Thuc.)
9) охот. поднимать, вспугивать(τὰ θηρία Xen.)
10) перемещать, выселять, переселять(δῆμους Her.; Αἰγινήτας ἐξ Αἰγίνης Thuc.)
ἀ. τὸ στρατόπεδον Polyb. — снять лагерь, вывести войска;ἥ Ἑλλὰς οὐκέτι ἀνισταμένη Thuc. — Эллада, население которой перестало кочевать;χώρα ἀνασταθεῖσα Dem. — страна, население которой выселено11) распускать, закрывать(τέν ἐκκλησίαν Xen.)
ἐπειδὰν ἀναστῇ τὸ δικαστήριον Dem. — после закрытия судебного заседания12) отзывать, отвлекать(τινὰ ἔκ и ἄπό τινος Dem.; πραγματα νεώτερα ἀνίστησι τινα Plut.)
13) изгонять, разгонять(τινάς Hom.; πολεμίους Plut.)
14) med. возникать, рождагься(ὅ ποταμὸς ἐκ τῶν ὀρῶν ἀνιστάμενος Plut.)
15) med. подвергаться разорению или разрушению(χώρα ἀνεστηκυῖα Her.; πόλις ἀνέστηκεν δορί Eur.)
16) начинать, предпринимать(πόλεμον ἐπί τινα Plut.)
-
6 ανοικοδομεω
1) отстраивать, восстанавливать(τείχη Thuc., Xen.; πόλιν Plut.)
2) застраивать, блокировать(τὰς πόλας Plut.)
3) вновь застраивать(χώραν Diod.)
4) обкладывать, мостить(τὰ χείλεα τοῦ ποταμοῦ πλίνθοισιν Her.; λαύρας πλίνθοισι Arph.)
-
7 απορρηγνυμι
1) разрывать, разбивать(δεσμόν Hom.)
2) отрывать, отторгать(τι ἀπό τινος Her., Thuc.; ἀ. ἑαυτόν τινος Plut.)
3) вырывать, похищать(βίον Eur.; ψυχήν Anth.)
πνεῦμα ἀπορρῆξαι βίου Aesch. — задохнуться, захлебнуться4) отбивать, отламывать(κορυφέν ὄρεος Hom.; τῶν Ταϋγέτων κορυφαὴ ἀπερράγησαν Plut.)
5) разрушать, сносить(τὰ τείχη Thuc.; ὅ ποταμὸς ἀπέρρηξε χῶμα Plut.)
6) издаватьἀπορρῆξαι φωνήν Luc. — произнести, заговорить
7) вырываться, освобождаться(ἀπὸ δεσμῶν Luc.)
ἀπερρωγώς Luc. — разнузданный, Sext. бессвязный, нелепый8) прерываться(ἀπερρωγυῖα φωνή Arst.)
-
8 βιαζω
1) тж. med. применять силу, насильственно действоватьβ. τινά Hom. — применять насилие к кому-л.;βιάζεσθαί τι Soph. — подвергаться какому-л. принуждению;βιάσασθαι ἑαυτόν Plat. — покончить жизнь самоубийством2) одолевать, досаждать, терзать(βελέεσσι βιάζεσθαι Hom.; νόσῳ βιασθείς Arph.)
3) силой уводить, похищать, угонять4) med. насиловать(γυναῖκα Xen., Plat.)
5) med. нарушать, попирать(νόμους Thuc., Plut.)
6) med. теснить, отражать, отбивать(ναῦς Thuc.; πολεμίους Xen.)
7) med. силой прорываться(ἐς τὸ ἔξω, διὰ τών φυλάκων, πρὸς τὸν λόφον ἐλθεῖν Thuc.; εἴσω Xen.)
ἵνα βιασάμενοι ἐκπλεύσωσιν Thuc. — чтобы прорваться на кораблях;βιάσασθαι ἀπόβασιν Thuc. — силой высадить морской десант;β. πρὸς τὰ τείχη Plut. — штурмовать стены;τοῦ ἀνέμου βιαζομένου Plut. — от сильного ветра8) med. сопротивляться, брыкаться(νεοζυγές πῶλος βιάζεται Aesch.)
9) тж. med. принуждать, заставлять(τινα ποιεῖν τι Arph., Xen.)
βιασθεὴς πολλὰ κἀντιβάς Soph. — вынужденный после долгого сопротивления:τὸ πρὸς ὑπόθεσιν βεβιασμένον Arst. — натянутое предположение10) med. решительно утверждать, настаивать Plat., Dem.τὰ σφάγια β. Her. — во что бы то ни стало добиваться знамений (прежде чем начать военные действия)
-
9 διαλαμβανω
(fut. διαλήψομαι, aor. 2 διέλαβον, pf. διείληφα)1) схватывать поперек, охватывать(τινά Her.)
διαλαβὼν τὸ δόρυ Plut. — с копьем наперевес2) перехватывать, перерезывать, преграждать(τάφρῳ καὴ χάρακι τὰ μεταξὺ τῶν στρατοπέδων Polyb.; χώρα χαράδραις διειλημμένη Diod.)
3) захватывать, занимать(τὰ στενόπορα Thuc.; φυλακαῖς τὰς ὁδούς Polyb.; τῷ στόλῳ τέν θάλασσαν Plut.)
4) окружать, оцеплять, укреплять(τείχη πύργοις и φυλακτηρίοις Arst.)
5) прерывать, перемежатьἐν τῷ ἑκὼν διαλαβεῖν Plat. — сделать остановку на слове «ἕκων», т.е. произнести его с ударением6) размечать, размежевывать(στήλαις τοὺς ὅρους Dem.)
7) разделять(τὸν ἀριθμὸν δίχα Plat.; πάντας εἰς δύο Arst.; κατὰ μέρος τὸ ἔργον Plut.)
ποταμὸς διαλελαμμένος πενταχοῦ Her. — река, разделенная на пять рукавов8) распределятьθώρακες διειλημμένοι τὸ βάρος Xen. — панцыри, с (равномерно по всему телу) распределенным весом9) получать по распределению(κατ΄ ὀβολὸν τοὺς ἄρτους Dem.)
ἵνα διαλαμβάνοιεν ἕκαστοι τὰ ἄξια Xen. — чтобы каждый получил должное10) разукрашивать(γῆ χρώμασι διειλημμένη Plat.; λειμῶνες φυτοῖς διειλημμένοι Luc.)
11) различать, обособлять12) схватывать, понимать, постигать(τοῖς διανοήμασί τι Plat.)
πῶς οὖν τις αὐτὰ διαλαβὼν ὀρθῶς κρινεῖ ; Eur. — как же, заметив это, можно правильно судить?13) обдумывать, решать, определять(τι, περί и ὑπέρ τινος, ποιεῖν τι и τί δεῖ ποιεῖν Polyb.)
-
10 διασκαπτω
срывать, разрушать, сносить(τὰ μακρὰ τείχη Lys.; τοῦ τείχους, sc. μέρος τι Plut.)
-
11 διαφυλασσω
атт. διαφῠλάττω1) тщательно охранять(πόλιν Her., Isocr., med. Eur.; πάροδον Lys.; τὰ τείχη Plut.)
2) хранить, соблюдать, блюсти(τοὺς νόμους Plat.; εἰρήνην Dem.; πίστιν Polyb.)
δ. ὅτι … Plat. и ὅπως … Arst. — следить за тем, чтобы …;δ. τὸ μέ σπουδάζειν ἐπί τινι Plat. — оставаться равнодушным к чему-л.3) сохранять в памяти(τι Luc.)
-
12 εισαλλομαι
ион. и староатт. ἐσάλλομαι (fut. εἰσαλοῦμαι, aor. εἰσηλάμην)1) вскакивать, врываться(τὸ τεῖχος Hom. и εἰς τὰ τείχη Xen., Plut.; πύλας Hom.; πύργον Pind.; ἐς τὸ πύρ Her.)
πυρὸς κρητῆρας ἐσήλατο Anth. — (Эмпедокл) бросился в огненный кратер2) обрушиваться -
13 εισκομιζω
ион. и староатт. ἐσκομίζω1) приносить, привозить(χόρτον ἐσκομίσαι Hes.)
; med. привозить, ввозить к себе(τὰ ἐκ τῶν ἀγρῶν Thuc.)
2) уводить(πρευμενῶς τινα Aesch.; τινὰ ἐς οἶκον Soph.)
3) увозить, доставлять(τινὰ ἐς τέν πόλιν ἔτι ἔμπνουν Thuc.; ἐσκομίσασθαι πόλει Eur.; εἰσκομισθῆναί τινι Plut.)
; pass. уходить -
14 εκμετρεω
измерять(τὰς πυραμίδας Diog.L.; κύκλος τόρνοισιν ἐκμετρούμενος Eur.; med. τείχη Polyb. и τὸ σῶμά τινος Plut.)
ἐκμητρήσασθαι τὰ ὅπλα Xen. — сиять мерку с доспехов;ἄστροις ἐκμετρούμενος τέν χθόνα ἔφευγον Soph. — я отправился в изгнание, держа свой путь по звездам;πόσον χρόνον ἔτ΄ ἐκμετρῆσαι χρή ; Eur. — сколько времени придется еще прождать? -
15 εκπονεω
1) вырабатывать, выделывать, изготовлять или сооружать(τὸ ναυτικόν Thuc.)
2) заготовлять, добывать(σῖτα Xen.)
3) строить, воздвигать(ὑψηλὰ τείχη Arph.)
4) разрабатывать, отделывать(τὸ εὐπρεπὲς τοῦ λόγου Thuc.; ὅπλα εἰς κόσμον ἐκπεπονημένα Xen.; ἐκπεπονημένα διαγράμματα Plat.)
5) обрабатывать, формировать(τέν ὕλην Plut.)
6) обрабатывать, возделывать(ἐπιτακτὸν μέτρον Pind.; χωρίον ἐκπεπονημένον Plut.)
ἐκπονεῖσθαι ποτὴ σπόρον Theocr. — возделываться под посев7) перерабатывать, переваривать(τέν δίαιταν Xen.; τέν τροφήν Arst.)
8) украшать, наряжать(ἄγαλμα πέπλοισι Eur.)
9) проделывать, совершать(δολιχὰν τρίβον Anth.; ἀέθλους Theocr.)
ἐ. τὸν βίον Eur. — вести суровую жизнь10) переделывать, превращать(τινα μαλθακὸν σιδαρίω Theocr. - v. l. ἐξ ποιέω)
11) исполнять, выполнять(τὰ ἐντεταλμένα, med. τάδε Eur.)
ἐφ΄ ᾧ τετάγμεθ΄ ἐκπονήσομεν (pl. = sing.) Eur. — я сделаю то, что мне приказано12) изыскивать(ξυνῇ ἐ. ἄκη Aesch.)
13) добиваться, разыскивать(τέν τεκοῦσαν Eur.)
μνηστεύματα γυναικός τινος ἐ. Eur. — добиваться руки какой-л. женщины14) заботитьсяτῶν ἐκδήμων φίλων ἐ. τύχας Eur. — заботиться о судьбе отсутствующих друзей;
ἐκπονεῖσθαι περὴ τὰς τροφὰς τῶν τέκνων Arst. — заботиться о пропитании детей15) давать тщательное образование, обучать, учить(τινα Eur.)
πεζοὴ ἐκπεπονημένοι Xen. — (хорошо) обученные пехотинцы;τὸ τὰ σώματα ἐκπεπονῆσθαι Xen. — физическая закаленность, выносливость;τῷ σώματι ἐ. Xen. — быть приученным к физическому труду16) прилежно заниматься, усиленно изучать(τὰ πρὸς πόλεμον Xen.; τὰς ὀρχήσεις Polyb.)
17) тяжело работать, усердно трудиться(μαθεῖν τι Plut.)
παρ΄ ἀσπίδα ἐ. Eur. — нести военные тяготы18) мучить, изнурять(ἐκπονηθεὴς περὴ ταῦτα и ἐκπονούμενος ταῖς φροντίσι Plut.)
19) заставлять, понуждать(τινα ποιεῖν τι Eur.)
20) отклонять, отвращать, удалять(θάνατόν τινος Eur.)
-
16 ελκυω...
ἑλκύω...ἕλκω, ἑλκύω(impf. εἷλκον - эп. ἕλκον, fut. ἕλξω, aor. εἷλξα - поэт. ἕλξα, преимущ. εἵλκῠσα; pass.: fut. ἑλχθήσομαι, aor. εἵλχθην)1) тянуть, тащить, волочить(Ἕκτορα περὴ σῆμα, sc. Πατρόκλου Hom. и περὴ τείχη Eur.; τινά τινος Hom., Arph., Luc.; δίκτυον ἐς βόλον Theocr. - ср. 3)
ἀσσοτέρω πυρὸς ἕλκετο δίφρον Hom. — он придвинул свой стул поближе к огню;πόδας ἑ. Theocr. — влачиться, плестись;βίοτον или ζωὰν ἑ. Eur. — влачить жизнь;ὅ μὲν ἔσω ἕλκει τὸ πλῆκτρον, ὅ δὲ ἔξω ὠθέει Her. — один тянет рулевое весло на себя, другой толкает его от себя;ἄνω κάτω τοὺς λόγους ἑ. Plat. — рассуждать и так и этак (и вкривь и вкось)2) тянуть, везти(ἡμίονοι ἕλκον ἀπήνην Hom.)
τῶν νεῶν τινας ἀναδούμενοι εἷλκον Thuc. — привязав некоторые из кораблей к своим, они потянули их на буксире3) вытаскивать, извлекать(ὀϊστὸν ἐκ ζωστῆρος, med. ξίφος ἐκ κολεοῖο Hom.; ἔγχος ἐπί τινι Eur.; sc. δίκτυον Arst. - ср. 1)
ἑ. τὰς πλίνθους Her. — выделывать из глины кирпичи4) стаскивать(νῆα εἰς ἅλα Hom.; ἑλκόμενος ἀπὸ τοῦ βήματος Xen.)
5) извлекать, получать6) натягивать, ставить(ἱστία Hom.; ἱστόν τε καὴ ἱστίον HH.)
τάλαντα ἕλκε μέσσα λαβών Hom. — он взял весы и поднял их7) натягивать, напрягать(νευρήν Hom.; τόξον Her., Xen.)
ἑ. ἑαυτόν Plat. — напрягаться, прилагать усилия8) волочить по земле или за собой(τὸ ἱμάτιον Arst.; πέδας Her.)
9) разрывать, растерзывать(ὀνύχεσσι παρειάν Eur.; ὑπ΄ ὄρνιθος ἢ κυνὸς ἑλκυσθῆναι Her.)
10) втягивать, вдыхать(ἀέρα, πνεῦμα Arst.)
11) втягивать, тянуть, пить(μέθυ Eur.)
12) вбирать (в себя), всасывать, поглощать(αἱ ῥίζαι ἕλκουσι τροφήν Arst.; ὅ ἥλιος ἕλκει τὸ ὕδωρ Her. и τὸ ὑγρόν Arst.)
13) сосать(Ἰοκάστης μαστόν Eur.)
14) притаскивать (в суд), силой приводить(τινὰ κλητεύσοντα Arph.)
15) утаскивать, похищать(ἕλξειν καὴ ὑβριεῖν τινα Dem.)
16) притягивать, привлекать(ὥστε Μαγνῆτις λίθος Eur.; ἐχθροὺς ἐφ΄ ἑαυτόν Dem.)
17) втягивать, вовлекать(τινὰ ἐφ΄ ἡδονάς, τὰς πολιτείας εἰς τυραννίδας Plat.)
ἕλκεσθαι πρὸς φιλοσοφίαν Plat. — быть увлеченным философией18) совращать(τέν παιοίσκην Lys.)
19) тянуть (на весах), весить(τρίτον ἡμιτάλαντον Her.; τὰ πλεῖον ἕλκοντα βαρύτερα νομίζεται Plat.)
ἑ. μεῖζον βάρος Arst. — весить больше20) med. вырывать у себя(χαίτας ἐκ κεφαλῆς Hom.)
21) тянуть (с чем-л.), затягивать(ἥ εὐωχία ἑλκυσθεῖσα Polyb.; τὸν χρόνον Plut.)
λέγεται τέν σύστασιν ἐπὴ τοσοῦτο ἑλκύσαι Her. — настолько, говорят, затянулось сражение22) (для выигрыша времени) беспрестанно придумывать(πάσας προφάσεις Her.; πᾶν πρᾶγμα καὴ κατηγορίαν Polyb.)
23) плясать(κόρδακα Arph.)
-
17 ελκω
ἕλκω, ἑλκύω(impf. εἷλκον - эп. ἕλκον, fut. ἕλξω, aor. εἷλξα - поэт. ἕλξα, преимущ. εἵλκῠσα; pass.: fut. ἑλχθήσομαι, aor. εἵλχθην)1) тянуть, тащить, волочить(Ἕκτορα περὴ σῆμα, sc. Πατρόκλου Hom. и περὴ τείχη Eur.; τινά τινος Hom., Arph., Luc.; δίκτυον ἐς βόλον Theocr. - ср. 3)
ἀσσοτέρω πυρὸς ἕλκετο δίφρον Hom. — он придвинул свой стул поближе к огню;πόδας ἑ. Theocr. — влачиться, плестись;βίοτον или ζωὰν ἑ. Eur. — влачить жизнь;ὅ μὲν ἔσω ἕλκει τὸ πλῆκτρον, ὅ δὲ ἔξω ὠθέει Her. — один тянет рулевое весло на себя, другой толкает его от себя;ἄνω κάτω τοὺς λόγους ἑ. Plat. — рассуждать и так и этак (и вкривь и вкось)2) тянуть, везти(ἡμίονοι ἕλκον ἀπήνην Hom.)
τῶν νεῶν τινας ἀναδούμενοι εἷλκον Thuc. — привязав некоторые из кораблей к своим, они потянули их на буксире3) вытаскивать, извлекать(ὀϊστὸν ἐκ ζωστῆρος, med. ξίφος ἐκ κολεοῖο Hom.; ἔγχος ἐπί τινι Eur.; sc. δίκτυον Arst. - ср. 1)
ἑ. τὰς πλίνθους Her. — выделывать из глины кирпичи4) стаскивать(νῆα εἰς ἅλα Hom.; ἑλκόμενος ἀπὸ τοῦ βήματος Xen.)
5) извлекать, получать6) натягивать, ставить(ἱστία Hom.; ἱστόν τε καὴ ἱστίον HH.)
τάλαντα ἕλκε μέσσα λαβών Hom. — он взял весы и поднял их7) натягивать, напрягать(νευρήν Hom.; τόξον Her., Xen.)
ἑ. ἑαυτόν Plat. — напрягаться, прилагать усилия8) волочить по земле или за собой(τὸ ἱμάτιον Arst.; πέδας Her.)
9) разрывать, растерзывать(ὀνύχεσσι παρειάν Eur.; ὑπ΄ ὄρνιθος ἢ κυνὸς ἑλκυσθῆναι Her.)
10) втягивать, вдыхать(ἀέρα, πνεῦμα Arst.)
11) втягивать, тянуть, пить(μέθυ Eur.)
12) вбирать (в себя), всасывать, поглощать(αἱ ῥίζαι ἕλκουσι τροφήν Arst.; ὅ ἥλιος ἕλκει τὸ ὕδωρ Her. и τὸ ὑγρόν Arst.)
13) сосать(Ἰοκάστης μαστόν Eur.)
14) притаскивать (в суд), силой приводить(τινὰ κλητεύσοντα Arph.)
15) утаскивать, похищать(ἕλξειν καὴ ὑβριεῖν τινα Dem.)
16) притягивать, привлекать(ὥστε Μαγνῆτις λίθος Eur.; ἐχθροὺς ἐφ΄ ἑαυτόν Dem.)
17) втягивать, вовлекать(τινὰ ἐφ΄ ἡδονάς, τὰς πολιτείας εἰς τυραννίδας Plat.)
ἕλκεσθαι πρὸς φιλοσοφίαν Plat. — быть увлеченным философией18) совращать(τέν παιοίσκην Lys.)
19) тянуть (на весах), весить(τρίτον ἡμιτάλαντον Her.; τὰ πλεῖον ἕλκοντα βαρύτερα νομίζεται Plat.)
ἑ. μεῖζον βάρος Arst. — весить больше20) med. вырывать у себя(χαίτας ἐκ κεφαλῆς Hom.)
21) тянуть (с чем-л.), затягивать(ἥ εὐωχία ἑλκυσθεῖσα Polyb.; τὸν χρόνον Plut.)
λέγεται τέν σύστασιν ἐπὴ τοσοῦτο ἑλκύσαι Her. — настолько, говорят, затянулось сражение22) (для выигрыша времени) беспрестанно придумывать(πάσας προφάσεις Her.; πᾶν πρᾶγμα καὴ κατηγορίαν Polyb.)
23) плясать(κόρδακα Arph.)
-
18 εντειχιζω
1) обносить или укреплять стенами(ἀκρόπολιν Isocr., Xen., Diod.; φρούρια Xen.)
2) воен. med. возводить, строить(τείχη Xen.)
3) med. возводить укрепления Plut.4) окружать валом, блокировать(πόλεις Thuc.)
-
19 επανιστημι
(fut. ἐπαναστήσω, aor. 2 ἐπανέστησα; для неперех. знач.: aor. 2 ἐπανέστην, pf. ἐπανέστηκα и ἐπανέσταα, тж. med. praes. и fut.)1) вздымать, воздвигать(τὰ τείχη Plat.)
2) выпускать, двигать, бросать(ἐκ χαράδρας τρισχιλίους ἄνδρας, sc. τοῖς πολεμίοις Plut.)
; pass. быть побуждаемым(πρὸς τὰς ἀδικίας Plut.)
3) вздыматься, воздвигатьсяκἄπειτ΄ ἢν τοῦτο (τὸ πόλισμα) ἐπανεστήκῃ Arph. — а когда этот город будет построен
4) подниматься, вставатьἐπανίστω Arph. — вставай;
ἐπαναστὰς ἔφη Dem. — он встал и сказал5) становиться6) поднимать восстание, восставать(τινι Thuc., Plut.)
οἱ ἐπανεστεῶτες Her. — повстанцы7) выдаваться вперед или наружу, выступать, торчатьὦτα ἐπανεστηκότα Arst. — торчащие уши -
20 επισκευαζω
1) готовить, приготовлять(δεῖπνον Arph.)
2) грузить, нагружать(τὰ χρήματα ἐφ΄ ἁμαξῶν Xen.)
3) навьючивать(τὰς ἡμιόνους Arst.; med. ὑποζύγια Xen.)
4) надевать сбрую, седлать(ἵππους Xen.)
5) оснащать, снаряжать(ναῦν Thuc.; λέμβους Polyb.)
6) тж. med. восстанавливать, отстраивать(τείχη Thuc., Xen.; παλαιὰν πόλιν διεφθαρμένην Plat.)
7) чинить, ремонтировать(ὁδούς Dem.; τὰς ἀναβάσεις Plut.)
См. также в других словарях:
τείχη — τεί̱χη , τεῖχος wall neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) τεί̱χη , τεῖχος wall neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) τειχέω build walls pres imperat act 2nd sg (doric aeolic) τειχέω build walls imperf ind act 3rd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αναστασιανά τείχη — Τα τείχη που έχτισε ο Αναστάσιος A’ στην Κωνσταντινούπολη για να την προστατέψει από τις επιδρομές, κυρίως των Γότθων. Εκτείνονταν από την πόλη Σηλυβρία της Προποντίδας έως την πόλη των Δέρκων στον Πόντο. Είχαν μήκος 23 χλμ., ύψος 5,84 μ. και… … Dictionary of Greek
Μακρά Τείχη — Ονομασία δύο τειχών ελληνικών πόλεων της κλασικής εποχής. 1. Ονομασία δύο τμημάτων τειχών, τα οποία ένωναν την Αθήνα με τον Πειραιά και αποτελούσαν μέρος του μεγάλου αμυντικού έργου του αθηναϊκού κράτους. Διακρίνονταν στο Βόρειο, στο Νότιο ή διά… … Dictionary of Greek
Θεσσαλονίκη — I (4ος αι. π.Χ.). Κόρη του Φιλίππου Β’ της Μακεδονίας και της συζύγου του Νικησίπολης, αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Σύζυγός της υπήρξε ο Κάσσανδρος, από τον οποίο απέκτησε τρεις γιους: τον Φίλιππο, τον Αντίπατρο και τον Αλέξανδρο. Τη σκότωσε ο… … Dictionary of Greek
Ισραήλ — I Επίσημη ονομασία: Κράτος του Ισραήλ Έκταση: 20.770 τ. χλμ. Πληθυσμός: 6.029.529 (2002) Πρωτεύουσα: Ιερουσαλήμ (622.091 κάτ. το 1997) *Σημ.: Η Ιερουσαλήμ ανακηρύχθηκε μονομερώς από το Ισραήλ πρωτεύουσα το 1982, στη θέση του Τελ Αβίβ, χωρίς όμως… … Dictionary of Greek
οχύρωση — Έργο ή συγκρότημα έργων, κατασκευασμένο για την υπεράσπιση μιας θέσης ή μιας περιοχής. Η υπεράσπιση αυτή μπορεί να επιτευχθεί με κατάλληλη εκμετάλλευση της ίδιας της μορφής του εδάφους καθώς και με διάφορες βελτιώσεις. Έτσι είναι δυνατό να… … Dictionary of Greek
Ισπανία — Επίσημη ονομασία: Βασίλειο της Ισπανίας Έκταση: 504.782 τ. χλμ. Πληθυσμός: 40.037.995 (2001) Πρωτεύουσα: Μαδρίτη (2.882.860 κάτ. το 2000)Κράτος της νοτιοδυτικής Ευρώπης, στην Ιβηρική χερσόνησο. Συνορεύει στα ΒΑ με τη Γαλλία και την Ανδόρα, στα Δ… … Dictionary of Greek
Πειραιάς — Πόλη της Αττικής, το μεγαλύτερο λιμάνι της Ελλάδας, επίνειο των Αθηνών, από τα σημαντικότερα εμπορικά και βιομηχανικά κέντρα της χώρας και πρωτεύουσα της ομώνυμης νομαρχίας της περιφέρειας Αττικής. Ο δήμος Π. και οι δήμοι Αγίου Ιωάννη Ρέντη,… … Dictionary of Greek
τείχος — Κτίσμα από διάφορα υλικά, που χρησιμεύει για την άμυνα των πόλεων ή κατοικημένων τόπων. Ήδη από τους προϊστορικούς οικισμούς υπήρχαν, για αμυντικούς σκοπούς, χαρακώματα και αναχώματα, αλλά πραγματικά τ. εμφανίζονται στην Ελλάδα κατά τη 2η… … Dictionary of Greek
Κωνσταντινούπολη — (τουρκ. Istanbul). Πόλη (8.831.805 κάτ. το 2000) της ευρωπαϊκής Τουρκίας, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας (5.220 τ. χλμ., 10.018.735 κάτ.). Είναι χτισμένη στις δύο πλευρές του Κεράτιου κόλπου (τουρκ. Halic) στο στόμιο του Βοσπόρου (τουρκ.… … Dictionary of Greek
Ρώμη — I (Rome). Όνομα δύο πόλεων των Η.Π.Α. 1. Πρωτεύουσα της περιοχής Ονέιντα, της Πολιτείας της Ν. Υόρκης (44 350 κάτ.). Είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Μόουχωκ, βορειοδυτικά της Ούτικα. Πρόκειται για βιομηχανικό κέντρο και σιδηροδρομικό κόμβο… … Dictionary of Greek